Ryszard Cieślak, ur. w 1940 roku, podczas wybuchu Powstania Warszawskiego mieszkał wraz z matką, Kazimierą Cieślak z d. Nowak,  na Starym Mieście przy ul. Bugaj. Jego ojciec, Franciszek Cieślak, został zmobilizowany do wojska i opuścił dom we wrześniu 1939 roku. Nigdy już nie powrócił, a jego los pozostał dla bliskich nieznany.  W pierwszej części audycji Pan Ryszard opowiada o życiu w walczącym mieście oraz o momencie wypędzenia ze stolicy. Około 12 sierpnia, kiedy ostrzał dolnej części  Starówki nasilił się, matka z czteroletnim synem, a także członkowie ich dalszej rodziny znalazła schronienie w kościele św. Ducha przy ul. Długiej. Przebywali tam do 2 września, kiedy po kapitulacji dzielnicy zostali pognani do kościoła św. Wojciecha, a następnie wagonami towarowymi przewiezieni z Dworca Zachodniego do obozu przejściowego w Pruszkowie.

W drugiej części audycji Pan Ryszard Cieślak opowiada o dwudniowym pobycie w obozie Dulag 121 oraz o niespodziewanym opuszczeniu obozu dzięki pomocy niemieckiego oficera. Żołnierz, który zauważył w tłumie więźniów spędzających noc pod gołym niebem czteroletniego wówczas Ryszarda Cieślaka, wyprowadził go, jego matkę oraz ciocię, Agnieszkę Grzelak, przez bramę obozu. Rodzina z Pruszkowa udała się do Antoniewa koło Sochaczewa, a po wojnie wróciła do Warszawy.

„Dulag 121 – Świadkowie historii” – cykliczna audycja emitowana w grodziskim Radiu Bogoria w latach 2012-2013. Gośćmi Elżbiety Abramczuk oraz Małgorzaty Bojanowskiej, dyrektor Muzeum Dulag 121, byli świadkowie – osoby lub rodziny osób, które przeżyły gehennę pobytu w obozie Dulag 121 bądź pomagały więzionym w jego murach.”