Stanisław Fibich „Wacek” (1929-2015) brał udział w Powstaniu Warszawskim w kompanii łączności III plutonu Pułku „Baszta”. Wyszedł z ludnością cywilną piątego października, po kapitulacji Powstania. Zapamiętał, że tuż przed wypędzeniem, kiedy zakopywał swojego stena, z jakiś okien dało się słyszeć dźwięki „Etiudy Rewolucyjnej” Chopina. Wieziony do obozu w Pruszkowie, uciekł wraz z matką podczas postoju pociągu w Ursusie. Stamtąd przedostali się do Michałowic, a następnie do Podkowy Leśnej, gdzie przebywali z rodziną do końca wojny. Prezentujemy relację Stanisława Fibicha z wypędzenia ze stolicy i ucieczki, a także skany stron podręcznego kalendarzyka, w którym, jako piętnastoletni chłopak, na bieżąco sporządzał notatki.