Zofia Pisańska, ur. w 1922 r. w latach 40. mieszkała z mężem, Zygmuntem Klusko, na warszawskim Marymoncie. Tuż przed wybuchem Powstania małżeństwo rozdzieliło się – Pani Zofia z ośmiomiesięcznym synem na rękach przedostała się na ul. Grzybowską, podczas gdy jej mąż pozostał w domu. Rozpoczęcie walk uniemożliwiło im spotkanie. Po kilku tygodniach spędzonych w piwnicach na Śródmieściu Zofia Pisańska została pognana do obozu przejściowego w Pruszkowie. Kiedy, dzięki przychylności wartownika, udało jej się stamtąd wydostać, postanowiła przedrzeć się przez strefę walk, aby odnaleźć męża znajdującego się w Warszawie. Szczęśliwie udało jej się dotrzeć na Marymont, jednak po dwóch dniach spokojniejszego życia po raz wtóry – tym razem z mężem – została zmuszona do przejścia tej samej drogi, którą pokonywała wcześniej samotnie – przez kościół świętego Wojciecha do obozu Dulag 121. Stamtąd małżonkowie zostali wywiezieni do Krzyżanowa, gdzie doczekali końca wojny. Relacja została nagrana w Muzuem Dulag 121 w 2019 r.