06 SIE
1922
6 sierpnia 1922 roku w parku Anielin odbyła się wielka zabawa strażacka, którą dokumentuje poniższe zdjęcie zachowane w zbiorach Książnicy Pruszkowskiej.

1944
Władysław Mazurek (ur. 1907, stoi, w oknie żona) – lekarz weterynarii, major Wojska Polskiego, od lutego 1944 r. wiceprezes Zarządu Delegatury RGO w Pruszkowie. Od 6 sierpnia zaangażowany był w organizowanie pomocy dla wysiedlonych warszawiaków na terenie obozu Dulag 121. Zbiory Z. Zaborskiego Kazimierz Szupryczyński ps. „Bożymir I” (1912-1982) – lekarz, pracownik Ubezpieczalni Społecznej w Pruszkowie, w konspiracji od 1941 r. naczelny lekarz VI Rejonu „Helenów” VII Obwodu AK „Obroża”, z ramienia AK organizator służby sanitarnej i lekarskiej w obozie Dulag 121. Zbiory Z. Zaborskiego Edward Tyszka (1887-1966) – proboszcz parafii św. Kazimierza w Pruszkowie w l. 1919–1960, radny miejski w l. 1927-1934, działacz społeczny zaangażowany m.in. w prace Akcji Katolickiej, w czasie okupacji prezes Delegatury Polskiego Komitetu Opiekuńczego. Zbiory Książnicy Pruszkowskiej
6 sierpnia 1944 r. rozpoczęła się organizacja obozu przejściowego w Pruszkowie. Przedstawiciele Gestapo, policji politycznej, oraz Arbeitsamtu, służby odpowiedzialnej za pozyskiwanie robotników przymusowych na terenie Generalnego Gubernatorstwa, które zarządzały obozem w pierwszych dniach funkcjonowania Dulagu 121, ogrodzili drutem kolczastym hale na terenie ewakuowanych w lipcu 1944 r. warsztatów kolejowych. Praktycznie całą pomoc dla tysięcy ludzi, którzy mieli przybyć dosłownie z dnia na dzień do pruszkowskiego obozu scedowano na Polaków, a konkretnie na pruszkowską delegaturę Rady Głównej Opiekuńczej. 6 sierpnia jej przedstawiciele zostali wezwani do dawnego pałacyku Potulickich, w którym urzędował komisarz miasta Walter Bock. W protokole cytowanym przez Edwarda Serwańskiego w pierwszej książce poświęconej pruszkowskiemu obozowi „Dulag 121 – Pruszków. Sierpień-październik 1944 roku” (Poznań 1946) jeden ze świadków zeznawał:
W dniu 6 sierpnia 1944 r. Zarząd Delegatury RGO w Pruszkowie został powiadomiony, że w ciągu kilku godzin winien zorganizować pomoc dla ludności wysiedlonej Warszawy. Z ramienia Delegatury w pracach obozu brały początkowo udział następujące osoby: ks. prezes E. Tyszka, wiceprezes Wł. Mazurkiewicz, dr Mazurek, dr. K. Szupryczyński, p. Walowa, p. Wala, p. Kałuska, p. Chojnicki i inni. Od 2-go sierpnia [prawd. chochlik drukarski, najpewniej chodziło o 6 lub 7 sierpnia] aż do dnia dzisiejszego ukonstytuowało się stałe przedstawicielstwo Delegatury na terenie obozu…
Dzięki ich zaangażowaniu rankiem 7 sierpnia 1944 r., kiedy pierwsi wysiedleńcy z Woli dotarli do Pruszkowa, czekała już na nich pomoc.