menu

06 SIE

06 SIE

1944

6 sierpnia 1944 r. rozpoczęła się organizacja obozu przejściowego w Pruszkowie. Przedstawiciele Gestapo, policji politycznej, oraz Arbeitsamtu, służby odpowiedzialnej za pozyskiwanie robotników przymusowych na terenie Generalnego Gubernatorstwa, które zarządzały obozem w pierwszych dniach funkcjonowania Dulagu 121, ogrodzili drutem kolczastym hale na terenie ewakuowanych w lipcu 1944 r. warsztatów kolejowych. Praktycznie całą pomoc dla tysięcy ludzi, którzy mieli przybyć dosłownie z dnia na dzień do pruszkowskiego obozu scedowano na Polaków, a konkretnie na pruszkowską delegaturę Rady Głównej Opiekuńczej. 6 sierpnia jej przedstawiciele zostali wezwani do dawnego pałacyku Potulickich, w którym urzędował komisarz miasta Walter Bock. W protokole cytowanym przez Edwarda Serwańskiego w pierwszej książce poświęconej pruszkowskiemu obozowi „Dulag 121 – Pruszków. Sierpień-październik 1944 roku” (Poznań 1946) jeden ze świadków zeznawał:

W dniu 6 sierpnia 1944 r. Zarząd Delegatury RGO w Pruszkowie został powiadomiony, że w ciągu kilku godzin winien zorganizować pomoc dla ludności wysiedlonej Warszawy. Z ramienia Delegatury w pracach obozu brały początkowo udział następujące osoby: ks. prezes E. Tyszka, wiceprezes Wł. Mazurkiewicz, dr Mazurek, dr. K. Szupryczyński, p. Walowa, p. Wala, p. Kałuska, p. Chojnicki i inni. Od 2-go sierpnia [prawd. chochlik drukarski, najpewniej chodziło o 6 lub 7 sierpnia] aż do dnia dzisiejszego ukonstytuowało się stałe przedstawicielstwo Delegatury na terenie obozu…

Dzięki ich zaangażowaniu rankiem 7 sierpnia 1944 r., kiedy pierwsi wysiedleńcy z Woli dotarli do Pruszkowa, czekała już na nich pomoc.

Skip to content