1939

12 września 1939 r. na polach parzniewskich między Pruszkowem a Brwinowem rozegrała się największa w okolicach Pruszkowa bitwa kampanii wrześniowej – bitwa pod Brwinowem. We wrześniu 1939 r. Brwinów wraz z najbliższymi okolicami był świadkiem jednej z bitew kampanii wrześniowej. Kiedy 8 września wojska niemieckie dotarły do Warszawy i rozpoczęła się trwająca do końca września obrona miasta, na odsiecz walczącym skierowana została 28 Dywizja Piechoty Armii „Łódź” pod dowództwem Karola Ziemskiego. W jej skład wchodziły 36 pułk piechoty Legii Akademickiej, 15 pułk piechoty „Wilków”, 72 pułk piechoty im. Dionizego Czachowskiego i 28 pułk artylerii lekkiej. 12 września we wczesnych godzinach rannych wojska polskie zajmują Brwinów. Wojska Wehrmachtu wycofują się w kierunku Kań. Około godziny 13 rozpoczyna się niemiecki kontratak równocześnie od strony Podkowy Leśnej i Kań. Wojska polskie próbują się przedrzeć w kierunku stolicy, ale na łąkach parzniewskich napotykają znaczne siły wroga. Po trzygodzinnej bitwie polscy żołnierze, wobec przeważającej siły wroga, wycofują się z pola walki i odmaszerowują w kierunku Twierdzy Modlin. W trakcie bitwy obie strony poniosły dotkliwe straty. 14 września 28 Dywizja dotarła do Modlina, który stawiał opór jeszcze do 28 września. Dowodzący pod Brwinowem 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej ppłk Ziemski za męstwo został odznaczony Orderem Virtuti Militari.