1936

15 grudnia 1936 roku uroczyście otwarto zelektryfikowaną linię warszawską węzła kolejowego łączącego Otwock z Pruszkowem. W sierpniu 1933 roku Polskie Koleje Państwowe zawarły umowę dotyczącą elektryfikacji linii z angielskimi firmami The English Electric Company Ltd. i Metropolitan-Vickers Electrical Export Company Ltd. I w październiku tego roku przystąpiono do prac. Była to inwestycja traktowana przez PKP prestiżowo. „Elektryfikacja linii podmiejskich węzła warszawskiego – pisał historyk kolejnictwa dr hab. Zbigniew Tucholski – stała się synonimem nowoczesności PKP, dlatego też władze kolejowe przywiązywały tak dużą wagę do nowoczesnej formy architektonicznej i wzornictwa taboru oraz związanych z nią obiektów”. Prace nad elektryfikacją kolei trwały nadal. Rok później otworzono odcinek między Pruszkowem a Żyrardowem, a do wybuchu II wojny światowej PKP dysponowała jednymi z najnowocześniejszych w Europie zelektryfikowanych kolei podmiejskich.

Po krótkich modłach i poświęceniu dolnego dworca w Warszawie – relacjonował „Głos Pruszkowa” 1936 no 21-22 – dłuższe przemówienie wygłosił wiceminister Piasecki, w którym podkreślił wielkie znaczenie elektryfikacji ruchu podmiejskiego. Dzięki technicznym zaletom komunikacji elektrycznej uda się osiągnąć jak największe oszczędności eksploatacyjne i zniżkę opłat za bilety podmiejskie, a zwiększenie szybkości zbliży do stolicy osiedla podmiejskie. Następnie liczna część uczestników uroczystości z min. Ulrichem na czele wyjechała pociągiem elektrycznym do Otwocka, a stamtąd do Pruszkowa.