1924

17 sierpnia 1924 roku w ogrodzie Stowarzyszenia Księży Emerytów, czyli w dzisiejszym Parku Kościuszki, odbył się pierwszy popis drużyny sokolskiej po wznowieniu działalności pruszkowskiego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” po I wojnie światowej. 7 września Jan Szczepkowski w „Echu Pruszkowskim” pisał:

Zapowiedziana na 17 z. m. zabawa Sokolska w parku ks. ks. Emerytów, była jednocześnie pierwszym w Pruszkowie zjazdem i popisem drużyn sokolskich z miast sąsiednich tututejszego okręgu. Z Grodziska przybył prezes okręgu druh Korewa, prezes gniazda druh Lubelski i naczelnik Michalski, oraz zastęp ćwiczących w liczbie 46 osób, Żyrardów reprezentowany był przez członków zarządu i 37 ćwiczących, Błonie – przez dziesięć hożych druhem.

Dzielna drużyna męska imponowała postawą, świeciła gorącą czerwienią mundurów, a nadobne druhny rozjaśniły bielą kostiumów i radością życia szare tłumy pruszkowian. Przynieśli z sobą tutaj coś – czego nam brak. Najpokaźniej przedstawiał się zespół żeński liczył bowiem przeszło 60 druhen, świadczy to wymownie, źe idea sokolska i wartość wszechstronna rozwoju fizycznego, lepiej jest pojmowana przez intuicyjnie odczuwające własną korzyść dziewczęta, niż przez męskich zwolenników epidemii foutbalowej.

Po próbach szczęścia na loterji fantowej, gdzie kwiczały prosięta i gdakały kurki, oraz po wysłuchaniu krótkiego, lecz poważnego w treści odczytu delegata Komit. Wojewód. Ligi Obrony Powietrznej p. Stanisława Podlewskiego, tłum publiczności otoczył placyk tenisowy aby podziwiać sprawne i harmonijne ćwiczenia sokole, wykonywane pod kierunkiem naczelnika okręg. druha T ana. zast. nacz. okr. dr. Szczerkowskiego i druhny Gołaszewskiej. Wolne ruchy i pląsy dziewcząt, obrazy utworzone ze skombinowania wszystkich najpożyteczniejszych ćwiczeń szwedzkiej gimnastyki wykonane przez drużynę męską, wreszcie ćwiczenia serpetinami i wielce miłe pląsy drużyn żeńskich, dały widzom pojęcie jak pożyteczną i wysoce estetyczną jest praca rozsądnej młodzieży we wzorowo prowadzonych organizacjach gimnastycznych. Popisy gimnastyczne nagradzano rzęsistymi oklaskami. Wieczorne przedstawienie kinematograficzne uzupełniło zabawę, z której wychodziły zadowolone tłumy młodzieży i robotniczej braci. Inteligencja miejscowa oprócz nielicznych wyjątków świeciła nieobecnością.