1891

21 listopada 1891 roku nastąpiło otwarcie Warszawskiej Lecznicy dla Obłąkanych w Tworkach – najnowocześniejszy szpital dla nerwowo chorych w Królestwie Polskim. „Wędrowiec” (1891 nr 42) donosił:

Do niewielu naszych zakładów filantropijnych i szpitalnych, przybywa otwierający się obecnie szpital dla obłąkanych w miejscowości, zwanej Tworki, który zajmie wśród nich, jedno z pierwszorzędnych miejsc. Kolosalne to przedsięwzięcie w dziejach naszego szpitalnictwa, stanowi rodzaj pewnej epoki, doniosłego znaczenia dla całego kraju(…) Pomimo wzrostu chorób umysłowych, na Królestwo Polskie był tylko jeden zakład publiczny, posiadający zaledwie sto miejsc, dla przygarnięcia tych nieszczęśliwych, których umysł wiecznym mrokiem został okryty, a przebywanie ich w społeczeństwie groziło poważnem niebezpieczeństwem, co znów kroniki kryminalne często stwierdzały. (…) Gwałtownej potrzebie utworzenia nowego zakładu, zaradzono wreszcie, przez zbudowanie gmachów szpitalnych we wsi Tworki, odległej o dwie wiorsty od Pruszkowa, pierwszej za Warszawą stacyi kolei wiedeńskiej. (…) Postanowiono i słusznie bardzo, zbudować kilka gmachów, aby pomieścić w nich około 600 pensjonarzy i urządzić zakład według najlepszych i najnowszych ulepszeń jakie są owocem postępu hygieny i psychiatryi. Plany szpitala sporządził znany architekt p. Dziekoński, powołany następnie do komitetu budowy, a kierunek wykonawczy części gospodarczej prowadził senator Wiłujew, a technicznej zaś budowniczowie: Oswald i Lembke, a których pierwszy, przed rokiem życie zakończył.