1929

28 kwietnia 1929 r. w kościele św. Kazimierza odbyło się uroczyste poświęcenie sztandaru istniejącego od 1923 r. pruszkowskiego oddziału Stowarzyszenia Kupców Polskich. 5 maja 1929 r. „Echo Pruszkowskie” donosiło:

Poświęcenie sztandaru. Tutejsze Stowarzyszenie Kupców Polskich niezwykłą uroczystość obchodziło w dniu 28 kwietnia. Ufundowany piękny sztandar, symbol łączności wtem pożytecznem i patrjotycznem zrzeszeniu poświęcony został po solennej wotywie przez ks. proboszcza Tyszkę. Rodzicami chrzestnymi sztandaru byli pani Z. Kosicka i pan prezes Zenon Rutkowski. Świątynię wypełniały tłumy pobożnych i organizacje tutejsze ze sztandarami. Po nabożeństwie utworzył się pochód z orkiestrą straży ogniowej na czele, który przeszedł przez miasto do siedziby „Sokoła”. Tam, po przemówieniach zarządu Stow. Kupców w osobach prezesa p. Stanisława Timme i zastępcy p. Siennickiego, oraz gratulacyjnych przemówieniach przedstawicieli instytucyj odbyła się ceremonja wbijania gwoździ i składanie podpisów na odnośnym pamiątkowym dokumencie. Uroczystość zakończyło śniadanie, przy którem panował niezmiernie sympatyczny nastrój towarzyski. W roli gospodyń wystąpiły panie wspólniczki pracy handlowej swych mężów, ciche a wielce zasłużone działaczki w młodocianym handlu polskim.

***

28 kwietnia tego samego roku odbył się pogrzeb jednego z ostatnich mieszkających w Pruszkowie weteranów powstania styczniowego – Karola Mazurkiewicza. „Echo Pruszkowskie” 5 maja 1929 r. relacjonowało:

W dniu 28 kwietnia uczcił Pruszków pamięć i zasługi ostatniego zamieszkałego tu weterana powstania styczniowego Ś. p. Karola Mazurkiewicza. W orszaku pogrzebowym na miejsce wiecznego spoczynku wzięło udział tow. gimnastyczne „Sokół” z orkiestrą i uzbrojonym oddziałem przysposobienia wojskowego pod dowództwem prezesa d-ha Szczęsnego, Straż Ogniowa z orkiestrą i sztandarem pod dow. Komendanta Chełmińskiego i zast. B. Forbricha, przysposobienie wojsk. „Strzelca” z karabinami, pluton harcerzy, Narodowa Organizacja Kobiet ze sztandarem, oraz 7-me oddziały szkół powszechnych. Kondukt żałobny prowadził ks. prefekt Czapczyk w asystencji ks. proboszcza Tyszki i ks. prefekta Ziemeckiego. Za trumną, prócz rodziny i przedstawicieli instytucyj i bardzo licznych mieszkańców miasta, którym doskonale była znana dziarska postać sędziwego weterana, postępowała również ostatnia weteranka powstania 1863 r. dziewięćdziesięcioletnia staruszka. Nad grobem głęboko odczute pożegnanie ostatniego weterana w Pruszkowie wygłosił ks. prefekt Czapczyk, oraz ppułkow. Wacław Głazek, który zaznaczył patryjotyczną ofiarność krwi w służbie dla ojczyzny zmarłego weterana porucz. ś. p. Karola Mazurkiewicza w bitwie pod Małogoszczą oraz w partjach Czachówskiego i Langiewicza. Organizacją żałobnego pochodu kierował p. Mazurkiewicz, kierownik szkoły im. Tadeusza Kościuszki.