25 maja 1930 roku prezydent Ignacy Mościcki wraz ze świtą państwowych dostojników wyruszył na objazd województwa warszawskiego. Podczas ośmiodniowego objazdu, który zakończył się 1 czerwca o g. 23:15, kiedy głowa państwa dotarła do Zamku Królewskiego w Warszawie, Prezydent odwiedził ponad 60 miejscowości. 1 czerwca 1930 roku, czyli ostatniego dnia, prezydent Ignacy Mościcki odwiedził Pruszków, gdzie uroczyście powitał go burmistrz Józef Cichecki. W związku z zapowiadaną wizytą „Głos Pruszkowa” (nr 5, 1 VI 1930) zamieścił plan objazdu, biogram głowy Państwa oraz zapowiedź jego wizyty w mieście. Zapraszamy do lektury.

Prezydent Rzeczypospolitej prof. Ignacy Mościcki Gościem woj. Warszawskiego i Pruszkowa.

Woj. Warszawskie od tygodnia gości w swych granicach p. Prezydenta Rzeczypospolitej, prof. Ignacego Mościckiego, który dnia 25 maja udał się na objazd. Marszruta podróży Pana Prezydenta przedstawia się następująco: Z Warszawy wyruszył Pan Prezydent przez Serock, Pułtusk do Baranowa, z kolei udał się P. Prezydent na pogranicze Prus Wschodnich do Janowa i Chorzeli, następnie przez Mławę, Ciechanów, Płońsk do Czerwińska. Dalszą drogę odbył p. Prezydent statkiem, od Czerwińska przez Wyszogród, Płock, Włocławek i Dobrzyń do Nieszawy, po wstędze szarej Wisły, przebywając jeden z najbardziej malowniczych jej odcinków. Z Nieszawy przez Aleksandrów, Brześć Kujawski, Gostynin, Łowicz, Błonie, Grodzisk, Milanówek, Brwinów i Pruszków wraca P. Prezydent do Warszawy.
Korzystając z przejazdu dostojnego Gościa przez Pruszków podajemy jego życiorys:
Z dziedzicznych Mościsk na Mazowszu wywodzi się ród Mościckich, z pośród którego cały szereg przodków obecnego Prezydenta sprawował urzędy publiczne i brał czynny udział w walkach o niepodległość w latach 1831 i 1863.
W cztery lata po powstaniu listopadowym w roku 1867, 1 grudnia z ojca Faustyna i matki Stefanji z Bojanowskich Mościckiej przychodzi na świat przyszły Prezydent. Ukończywszy szkołę średnią w Warszawie udaje się P. Prezydent do Rygi, gdzie na politechnice studjuje chemję techniczną.
Obdarzonego dużemi zdolnościami, niemniej czynnego w politycznej robocie studenckiej, rok 1892 skutkiem prześladowań ze strony rządu rosyjskiego rzuca go przymusowo na zachód, do Londynu, gdzie walcząc z trudnościami materjalnemi, z zapałem poświęca się pracy naukowej.
W roku 1897 we Fryburgu, w Szwajcarii, zdobywa dyplom i obejmuje stanowisko asystenta katedry fizyki na tamtejszym uniwersytecie. Przychodzi rok 1901, w którym przyszły Prezydent zostaje kierownikiem prac naukowych specjalnie utworzonego labolatorjum uniwersytetu Fryburskiego, piastując ten urząd do rok i 1912.
W międzyczasie w roku 1908 w Chippis nad Rodanem przy pomocy własnego pomysłu aparatów prof. Mościcki dokonywa jednego z najdonioślejszych wynalazków, udoskonalenia metody otrzymania kwasu azotowego z powietrza i wody przez użycie energji elektrycznej. Odtąd Szwajcaria, która nie mogła w czasie wojny sprowadzać saletry chilijskiej zdobywa samo- wystarczalność.
Jednocześnie jest to okres studjów nad kondensatorami i wtedy poraź pierwszy prof. Mościcki skonstruował najlepsze kondensatory, stosowane do wysokiego napięcia, dla budowy których założona została we Fryburgu specjalna fabryka; tam wykonana została baterja elektryczna dla stacji radiotelegraficznej na wieży Eiffel.
Latem 1912 r, Prof. Mościcki otrzymuje katedrę elekrochemji fizycznej na politechnice we Lwowie; w roku 1916 tworzy placówkę pod nazwą „Metan”, która przeniesiona do Warszawy po odzyskaniu niepodległości, przerodziła się na chemiczny instytut badawczy.

W rok potem przystępuje prof. Mościcki, niestrudzony wyczerpującą pracą naukową, do budowy fabryki chemicznej „Azot” w Jaworznie pod Krakowem. Niestety, wypadki wojny pozwalają ją uruchomić dopiero w roku 1921.
Najwybitniejszem jednak dziełem prof. Mościckiego w dziedzinie organizacji przemysłu chemicznego było uruchomienie w ciągu 2 tygodni złośliwie opuszczonej przez Niemców fabryki związków azotowych, w Chorzowie na Górnym Śląsku.
I dalej snując nić dni wysiłku na polu pracy naukowej, nie należy pominąć studjów prof. Mościckiego w dziedzinie produkcji naftowej.
Tak zastaje sławnego Profesora rok 1926, w którym dnia 1 czerwca w 59 roku życia, zostaje wybrany na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który to urząd piastuje już rok czwarty.

PRZEJAZD PANA PREZYDENTA PRZEZ PRUSZKÓW.

W drodze powrotnej, z objazdu terenu województwa Warszawskiego P. Prezydent Mościcki przejedzie dziś przez Pruszków. Pan Prezydent najprawdopodobniej zatrzyma się w Pruszkowie na kilka minut celem wysłuchania raportu i dokonania przeglądu organizacji, które zbiorą się, aby powitać Pana Prezydenta w Pruszkowie.
Dla zorganizowania przyjęcia Pana Prezydenta został powołany Komitet Społeczny pod przewodnictwem burmistrza p. Cicheckiego.
W uroczystem powitaniu weźmie udział: dziatwa z przedszkoli i szkół powszechnych, młodzież gimnazjalna, organizacje przysposobienia wojskowego, i wychowania fizycznego, Straż Pożarna i liczne organizacje społeczne.
Pobyt Pana Prezydenta w Pruszkowie będzie niewątpliwie okazją dla organizacji i społeczeństwa okazania uczuć jakie żywią dla P. Prezydenta Rzeczypospolitej.