Z wielkim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jerzego Mireckiego – architekta, autora książki „Dzieci ‘44”, byłego więźnia obozu Dulag 121.

Jerzy Mirecki urodził się 8 marca 1937 r. w Warszawie. W czasie wybuchu Powstania mieszkał przy ul. Złotej 63, skąd został wygnany do obozu przejściowego w Pruszkowie w październiku 1944 r. W 1963 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. Pracował w Polsce i za granicą, m.in. w Nowym Jorku, Trypolisie, Kanadzie. Od 2011 r. zbierał wspomnienia osób, które przeżyły Powstanie Warszawskie. Zwieńczeniem jego prac była publikacja „Dzieci ‘44” (wyd. Bellona, Warszawa 2014), na którą złożyły się wspomnienia najmłodszych uczestników II wojny światowej oraz relacje dotyczące losów dzieci. Chciał, by pamięć o wojennych wydarzeniach łączyła środowisko świadków historii, jak i kolejne pokolenia: „Drugą ideą było, żeby nie tylko uratować nasze wspomnienia od zapomnienia, lecz także podzielić się nimi z innymi powstańczymi dziećmi rozsianymi po świecie, również z naszymi dziećmi, wnukami czy prawnukami” – pisał we wstępie książki.

Wojenne wspomnienia Jerzego Mireckiego zostały opublikowane na stronie Muzeum Dulag 121: https://dulag121.pl/encyklopediaa/mirecki-jerzy/

Msza św. żałobna została odprawiona 30 lipca o godz. 13.00 w kościele św. Szczepana w Warszawie, po czym nastąpiło odprowadzenie na Cmentarz Bródnowski (św. Wincentego 83, Warszawa, kwatera: 47B – 4 – 26).

Składamy głębokie wyrazy współczucia rodzinie i bliskim.