W 2014 roku Muzeum Dulag 121 odwiedziła Pani Alina Komperda z d. Spiraszewska i opowiedziała nam o wojennych losach swojej rodziny, która w 1944 roku znała się wśród tysięcy warszawiaków wypędzonych po Powstaniu do obozu przejściowego w Pruszkowie. W prezentowanym filmie dokumentalnym z cyklu „Historia jednego obiektu” przybliżamy historię obrusu przekazanego nam przez Panią Alinę, który 70 lat wcześniej stał się świadkiem tragicznej historii rodziny.

Państwo Spiraszewscy – Janina i Antonii – wraz ze swoją córką Aliną (ur. 1932 roku) w czasie okupacji mieszkali przy ul. Ogrodowej. W 1940 r. rodzina została zmuszona do opuszczenia swojego mieszkania, które zostało włączone w teren getta warszawskiego, i przenieśli się na ul. Chłodną, gdzie zastał ich wybuch Powstania Warszawskiego. 6 sierpnia 1944 roku Państwo Spiraszewscy połączyli się z rodziną siostry Pani Janiny – Heleny Miki i razem znaleźli schronienie w piwnicach starych browarów przy ulicy Ogrodowej.

25 sierpnia pojawili się Niemcy i kazali wyjść wszystkim z piwnic. Jeden z żołnierzy powiedział po polsku, żeby wziąć swoje rzeczy i przyjść na podwórko. Rodzina Spiraszewskich miała ze sobą tylko to, co udało im się zabrać z ul. Chłodnej.

Wzięliśmy tam koszulę, majtki, no… ręczniki, takie rzeczy, które były potrzebne. […] Walizeczki wzięłyśmy, a resztę mama jakiś obrus złapała i w ten obrus włożyła, zawiązała i z tym żeśmy poszli.

Wspomniany obrus przetrwał zawieruchę wojenną i długo służył rodzinie pani Aliny. Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Dulag 121.

„Historia jednego obiektu” – cykl krótkich filmów prezentujących artefakty zgromadzone w archiwum Muzeum Dulag 121, których historia jest nierozerwalnie związana z losami ich właścicieli – byłymi więźniami obozu przejściowego Dulag 121 w Pruszkowie.