Zapalniczka, wykonana podczas Powstania Warszawskiego z łusek karabinowych, znalazła się wśród nielicznych przedmiotów, które rodzina Kurmanowiczów wyniosła z Warszawy, opuszczając ją 2 października 1944 roku. W pruszkowskim obozie służyła do rozpalania ognia, umożliwiającego samodzielne przygotowywanie posiłków.  

Popielniczka, wykonana podczas okupacji niemieckiej ze stopionych granatów  „F-1”  połączonych ołowiem (obecnie zespawane), została pozostawiona w opuszczanej przez rodzinę kamienicy przy alei Wojska Polskiego na Żoliborzu i odnaleziona w splądrowanym mieszkaniu po powrocie z tułaczki.

Zbiory Muzeum Dulag 121 / dar Tadeusza Kurmanowicza