Zapraszamy na kolejne spotkanie literacko-historyczne zatytułowane „Dwa zegarki Iwana Bunina. O Rosji, rewolucji i miłości”.

Z przyjemnością informujemy, że nawiązaliśmy współpracę z Młodzieżowym Domem Kultury i dzięki temu część spotkań z cyklu „Literatura i Historia” będzie odbywała się w centrum Pruszkowa, w Pałacyku Sokoła przy ul. Kościuszki 41. Tym razem wyjątkowo spotkamy się na literackim wieczorze w przedostatni piątek miesiąca, 15 lutego o godzinie 18. Tak więc najbliższe spotkanie organizujemy razem z Młodzieżowym Domem Kultury w Pruszkowie, dlatego spotykamy się właśnie w pałacyku Sokoła. Zapraszamy serdecznie!

Informacje wydawcy o książce:

Iwan Bunin, Późna godzina. Opowiadania emigracyjne i „Nieszczęsne dni” (dziennik 1928-1919)
Książka z serii Wielcy pisarze w nowych przekładach. Przekłady i komentarze Renaty Lis.

Tom prezentuje późne arcydzieła prozatorskie Iwana Bunina, pierwszego rosyjskiego noblisty – w tym również opowiadania rzadko przedrukowywane w Rosji i niepublikowane wcześniej w Polsce – oraz jego dziennik moskiewsko-odeski z lat 1918-1919 pt. Nieszczęsne dni (Okajannyje dni), fenomenalne świadectwo z pierwszych lat rosyjskiej wojny domowej i klucz do całej emigracyjnej twórczości pisarza. Całość dopełniają: napisane w roku 1921 w Paryżu opowiadanie Koniec, w którym Bunin przetwarza okoliczności swojej ucieczki z Odessy, kalendarium jego życia i twórczości, objaśnienia oraz słowo od tłumaczki i jej esej „Dwa zegarki Iwana Bunina”.

Rekomendacja Władimira Dworieckiego:

Cieszę się ogromnie z wydania i winszuję polskim czytelnikom tego zbioru arcydzieł literatury rosyjskiej, które wyszły spod pióra jednego z najwybitniejszych pisarzy Rosji przedrewolucyjnej, laureata literackiej Nagrody Nobla, Iwana Aleksiejewicza Bunina – nad wszelki wyraz wspaniale, przenikliwie, troskliwie i z wielką miłością przełożonych na język polski przez Renatę Lis.

Teksty, które weszły do zbioru Późna godzina, powstawały w czasach dla Rosji przełomowych: Ciemne aleje pisał Bunin głównie w latach drugiej wojny światowej, w miasteczku Grasse na południu Francji, rozpaczliwie tęskniąc za dawną, tak drogą jego sercu Rosją; Nieszczęsne dni – w czasie katastrofalnego dla niej (i dla całego świata) przewrotu bolszewickiego; Koniec – na emigracji, krótko po nim.

„Szczęśliwy, kto oglądał świat,
W chwilach przemiany i przełomu”

– pisał Tiutczew. Bunin, zagościwszy na tym świecie właśnie w takich chwilach, pozostawił nam swoje wyraziste świadectwo na temat raju, grzechu pierworodnego narodu, który uwierzył słowom kusiciela, oraz wypędzenia z rajskiego Ogrodu – świadectwo przyswojone polszczyźnie przez tłumaczkę, która nie tylko zna język rosyjski, lecz także kocha go i czuje w stopniu rzadko spotykanym.

Dla polskiego czytelnika, któremu nieobca jest nostalgia za „złotym wiekiem”, uczucie tragicznej utraty własnej ojczyzny i wspomnienie długiej, dramatycznej drogi do jej odzyskania, ten zbiór błyskotliwych przekładów z pewnością okaże się nie tylko zrozumiały, lecz także serdecznie bliski.

Władimir Dworiecki

„Renata Lis (ur. 1970) – ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i Szkołę Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Za przekład eseju Ameryka Jeana Baudrillarda otrzymała wyróżnienie Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1998). Z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem przygotowała nowe tłumaczenia Trzech baśni Flauberta (przełożyła Legendę o świętym Julianie Szpitalniku i Herodiadę), które ukazały się w serii Wielcy pisarze w nowych przekładach razem z jej opowieścią o domu w Croisset (2009). Jest autorką hasła o polskiej recepcji Flauberta do Dictionnaire Gustave Flaubert, który ukaże się we Francji w roku 2012 nakładem wydawnictwa Honoré Champion, w serii Dictionnaires et références. W 2011 r. debiutowała biograficzno-historyczną powieścią zatytułowaną Ręka Flauberta. Książka została nominowana do Nagrody Literackiej „Nike 2012” oraz wyróżniona w konkursie o Nagrodę Literacką im. Józefa Mackiewicza.