15 marca odbyło się kolejne spotkanie z cyklu „Literatura i Historia”. Naszym gościem był prozaik, scenarzysta, autor znanej powieści „Ballada o Januszku”.

Spotkanie było zatytułowane „Wojna- jak ją pamiętam”. Pan Sławomir Łubiński w okresie II wojny światowej mieszkał w Piastowie. Wspominał swoje dzieciństwo, wydarzenia oraz obrazy, które utkwiły w pamięci wrażliwego chłopca, którym wtedy był. Między innymi mocnym doświadczeniem, które zapamiętał, było wykonanie wyroku na folksdojczu, który był jego sąsiadem. Jego ojciec zaangażowany był w niesienie pomocy warszawiakom uwięzionym w obozie Dulag 121. Korzystając ze swoich kontaktów i dobrej znajomości lokalnych uwarunkowań wyprowadzał ludzi, którzy byli tam przetrzymywani. Matka Sławomira Łubińskiego była położną i także udzielała pomocy kobietom z obozu przejściowego.

Wojna miała duży wpływ na twórczość Sławomira Łubińskiego. Pojawia się jako ważny wątek w jego opowiadaniach oraz powieściach. Realistyczna, barwna powieść „Ballada o Januszku” posłużyła jako podstawa serialu telewizyjnego o tym samym tytule. Dowiedzieliśmy się, że w archiwum pisarza znajdują się niedrukowane opowiadania o tematyce wojennej. Pan Łubiński zdradził nam, że ma przygotowany tom z opowiadaniami o wojnie widzianej oczami dziecka. Być może wkrótce postanowi go wydać. Mieliśmy okazję poznać jedno z takich niepublikowanych dotąd opowiadań pt. „Poszliśmy tam we czterech”. Przeczytał je Pan Waldemar Barwiński, aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie. Przedstawia ono jeden dzień z życia nastoletnich chłopców, doskonale zaznajomionych z wojenną rzeczywistością.

Wysłuchane opowiadanie obudziło wspomnienia u uczestników spotkania. Wiele osób podzieliło się swoimi wojennymi doświadczeniami zapisanymi w pamięci. Wśród nich znalazły się opowieści o ludziach niosących pomoc i okazujących bezinteresowną życzliwość wypędzonym z Warszawy mieszkańcom – więźniom obozu.

Dziękujemy serdecznie za Państwa udział w spotkaniu i zapraszamy na kolejne za miesiąc.