Stanisław Rumianek – urodzony w 1929 r., podczas Powstania Warszawskiego wstąpił do 102 kompanii w batalionie „Bończa” w Zgrupowaniu majora „Roga”, gdzie pełnił funkcję łącznika, a po awansie – strzelca. Brał udział m.in. w walkach na Chmielnej, obronie konserwatorium muzycznego na Okólniku i Poczty Głównej na placu Napoleona. Warszawę opuścił po kapitulacji powstania wraz z ludnością cywilną. Trafił do obozu Dulag 121, a stamtąd w transporcie niezdolnych do pracy, do którego dostał się samodzielnie, aby uniknąć zesłania na roboty lub do obozu koncentracyjnego, do Mościc pod Krakowem. W zamieszczonym materiale opowiada o pobycie w przejściowym w obozie w Pruszkowie.