1898

29 listopada 1898 roku „Kurjer poranny” donosił:

• Wczoraj o g. 10 r. w. 2 wagonach przybyli ze swym przełożonym uczniowie szkoły technicznej p. Swiecimskiego i niezwłocznie odjechali pociągiem Józefowskim do Józefowa, aby się zapoznać z wyrobem cukru. Przybyłych oprowadzał osobiście po fabryce i stosownych objaśnień udzielał dyrektor cukrowni p. Machczyński.Po zwiedzeniu fabryki, młodzież gościnnie była przyjmowana śniadaniem. Cukrownię „Józefów” corocznie zwiedzają uczniowie Warszawskich zakładów technicznych.
• Mamy tu szkoły początkowe: w Żbikowie wiejską, w Żbikówku prywatną jedno klasową ogólną p. Płodzyńskiej, w Pruszkowie takąż p. Sakowicz, oraz w Pruszkowie przy fabryce p. Teichwelda, |lecz wyłącznie dla dzieci pracowników fabryki. Wszystkie te szkoły są przepełnione, przeto kolejarze tutejsi z upragnieniem oczekują otwarcia przez kolej zapowiedzianej 2 klasowej szkółki.
• Zasiewy zimowe mamy wcale ładne.
• Wielka śmiertelność panuje wśród niemowląt przeważnie na krup.

1925

29 listopada 1925 r. w Pruszkowie odbyła się uroczystość powołania lokalnego oddziału Cechu Szewców. Krótka relacja z uroczystości ukazała się w „Gazecie Rzemieślniczej” 19 grudnia 1925 r.

Akt ten odbył się w d. 29 listopada, poprzedzony uroczystem nabożeństwem w kościele parafjalnym, poczem odbyło się zebranie w Magistracie pod przewodnictwem burmistrza, który do prezydjum zaprosił delegata Centralnego Tow. Rzemieślniczego p. Władysława Dobrzyńskiego oraz p. inż. J. Kołaczkiewicza — instruktora rzem. przem. Po sprawdzeniu listy mistrzów założycieli cechu, zarządzono wybory do władz cechu. Na starszego wybrany został p. Józef Hanke, na podstarszego p. Stanisław Jasiński, na sekretarza p. Antoni Pawełczyński i na skarbnika p. W. Dobrzyński. Po odebraniu przez delegata C. T. Rzem. przyrzeczenia od nowo wybranego Urzędu Starszych iż mandaty swoje przyjmują i wypełnią włożone na nich obowiązki zgodnie z prawem i regulaminem polskiego rzemieślnictwa, zabrał głos p. Burmistrz, który w serdecznych słowach powitał pierwszy cech w Pruszkowie, podkreślając jego znaczenie dla dobra rozwoju rzemiosła i miasta. Poczem przemawiał p. J. Kołaczkiewicz, nawiązując do pięknej tradycji cechów i świetności rzemiosł w pierwszem zaraniu budowy naszego państwa. Następnie p. Dobrzyński wygłosił obszerny referat na temat organizacji rzemieślniczych, prowadzenia ksiąg cechowych, szkoły dla terminatorów, cenzusu naukowego, oraz racjonalnej kalkulacji, i bezpośredniego zakupu surowców. Jednocześnie mówca położył silny nacisk na znaczenie prasy zawodowej, która w dobie obecnej dla rzemieślników jest głównym barometrem ich warsztatów, pracy, zalecając usilnie abonować pisma: „Gazetę Rzemieślniczą” oraz tygodnik „Przemysł skórny”. W zakończeniu scharakteryzował piękną historję szewców i rzemieślników, uwieńczoną nieśmiertelną sławą Jana Kilińskiego, życząc nowemu Cechowi w imieniu Centralnego Tow. Rzemieślniczego oraz cechu Warszawskiego i prasy zawodowej rzemieślniczej jak najpomyślniejszych rezultatów pracy.